Donderdag 4 juli

Bij v.d.Valk in Heerlen verzamelen zich Petra Deutz, Henk Queis, Sjaak Piosik, Will Erkens, Chrit Verhooren en Frans Didderen voor de rit naar Weiswampach. Jos Hermans wacht in Ubachsberg op ons en Paul Eestermans is de chauffeur van de volgauto.

Om 8.00 uur vertrekken we. Het is nog bewolkt, maar de weersvooruitzichten zijn goed. In Ubachsberg voegt Jos zich bij ons en rijden we naar Gulpen. Daar staat Paul met een vrouw aan zijn zijde op ons te wachten. Henk vraagt of Paul een vriendin heeft, maar dat blijkt Maria, mijn vrouw, te zijn, die mijn rugzak naar Gulpen heeft gebracht.

In Slenaken rijden we Belgie binnen. Chrit en Henk rijden op kop. Steeds loopt de weg bergop en met wind op kop tot in Henri-Chapelle is dat een heel zwaar stuk.

In Balen rijdt Henk lek. Blijkt zijn reserve band ook lek te zijn. Ondanks dit zijn we toch om 10.30 uur in Eupen voor onze eerste pauze. Paul is er ook al met de auto. We hebben dan 50 km gefietst.

Na de pauze rijden we door het Langesthal naar de stuw van Eupen. Langs het stuwmeer rijden we steeds klimmend naar het info center Ternell. Hier steken we de grote weg Eupen – Monschau over en rijden weer door het bos naar het Hertogenwald. Ook hier gaat het steeds iets omhoog, maar de weg is mooi geasfalteerd en we hebben het gevoel dat we alleen op de wereld zijn. Hier rijdt Sjaak lek. Paul denkt dat we vleugels hebben en vraagt per telefoon of we Robertville al gepasseerd zijn. Niet dus!!

Na een paar kilometer steken we over een klein houten bruggetje het riviertje Hill over. Hierna is de weg niet meer geasfalteerd en moeten we rustig aan rijden en goed uitkijken waar we rijden. Na 4 kilometer komen we zonder kleerscheuren weer op asfalt. Blijkt dat we op mooie weg lek rijden en op slechte weg niet.

In Sourbrodt steken we de N-676 over en via Ovifat rijden we over de stuwdam van Robertville. We duizelen van de diepte in het dal. Via Walk en Bruyeres komen we in Libromont. Hier hebben we mooie vergezichten en met de zon erbij is het erg mooi. Nu zijn we snel in Waimes. Het is dan 13.30 uur en hebben we 90 km gefietst. Paul is er ook al. Jammer dat de bakker gesloten is, maar in het naast gelegen restaurant krijgen we koffie. Will laat zich nog verwennen met appeltaart met ijs en slagroom.

Even buiten Waimes verlaten we de grote weg.  Langzaam klimmend krijgen we een prachtig zicht op de mooie natuur. Hier moeten we natuurlijk een paar foto’s van maken.  We komen nu op de grote N-632 en even later slaan we linksaf naar de N-62. Na een kilometers lange afdaling komen we in Ligneuville. Even na het dorp verlaten we deze weg en rijden door het dal van de Ambleve. Heel mooie weg en erg rustig. In Recht slaan we rechtsaf en over een klein weggetje rijden we kilometers lang door een groot bos naar Rodt. Bij sommigen van ons beginnen de benen pijn te doen en wordt het tempo wat verlaagd. Plots komt Sjaak op kop en dat voorspeld niet veel goeds. Gelukkig is dat maar voor kort en keert de rust weer terug in de groep. Via Hinderhausen en Crombach komen we in Braunlauf.

Hier wacht ons nog een korte steile beklimming, maar zonder problemen komen we daar boven. Via een mooie lange afdaling komen we in Oudler. Hier hebben we de keuze, over de grote drukke weg, of over een klein rustig zijweggetje naar de Luxemburgse grens te rijden. We kiezen voor het laatste en dat hebben we geweten. Een heel lange en  steile beklimming krijgen we voorgeschoteld. Bijna boven houdt ook nog het asfalt op. Een grote tractor voor ons rijdt door de waterplassen en maakt er nog een modderbad van, maar zonder grote problemen komen we boven al moet af en toe wel de kleinste versnelling gebruikt worden. Nu nog een paar kilometer en zijn we in ons hotel in Weiswampach. Het is dan 17.00 uur en hebben 140 km gefietst. Paul is er met de auto ook al en zit lekker op het terras in de zon op ons te wachten.

Met een lekker drankje op het terras erbij laten we de dag even aan ons voorbij gaan.

Om 19.00 uur zitten we aan tafel voor een prima diner. Het is erg gezellig en we blijven nog lang natafelen. Jos moet Will soms een beetje temperen omdat hij steeds het hoogste woord wil hebben. Om 22.30 uur gaan de meesten naar de kamer, maar Petra, Sjaak , Henk en Will nemen nog even plaats aan de bar om het verloren vocht aan te vullen. Na een half uurtje gaat Petra ook naar bed, maar de rest is om 23.30 uur ook op de kamer.

Vrijdag 5 juli.

Om 7.30 uur zit Will al aan de bar met een kop koffie en is contact aan het leggen met de serveerster. Of dat gelukt is weten we niet. Rond 8.00 uur zitten we aan het prima ontbijt.

Omdat de fietsen door de modder van gisteren vies zijn geworden wordt er met een doekje het ergste vuil afgeveegd. De serveerster zegt dat het vandaag 30 graden zal worden, maar dat verontrust ons niet. Onder een lekker zonnetje vertrekken we om 8.45 uur.

Na een korte afdaling komen we bij Lengeler Bahnhof aan de Vennbahn. Dat is een voormalige spoorlijn die van Aken naar Troisverges in Luxemburg loopt. Deze willen we dan ook tot in Aken volgen. Over mooi asfalt rijden we langs Oudler en Burg- Reuland. Hier houdt het asfalt op en rijden we over een smal, maar goed berijdbaar, pad naar Steffeshausen. Will vindt dat maar niks en is zo geconcentreerd dat hij zelfs vergeet te praten. Iets wat normaal niet voorkomt. De weg wordt steeds slechter maar gelukkig is het droog. Op sommige plaatsen ligt de klei centimeters dik op het pad doordat de boeren er met de koeien overheen gaan. Door het dal van de Ourthe rijden we nu weer over asfalt naar Auel en via Hemmeres komen we in Steinebrück. Petra vindt dat je vroeger best wel  treinmachinist zou willen zijn op dit traject, zo mooi is het hier. Voor St. Vith komen we weer op mooi asfalt en kunnen we weer lekker door fietsen. Door een mooie en verlichte tunnel rijden we naar St. Vith. Hier houdt het asfalt weer op, maar op het goed berijdbare gravelpad schieten we ook goed op. Ook hier is de omgeving prachtig en afwisselend. Dan weer rijden we door een bos en even later weer helemaal open met mooie vergezichten.

Om 11.00 uur zijn we in Waimes voor onze 1^e pauze. Paul is er ook, helaas zijn de restaurants in het centrum nog gesloten, maar iets verder krijgen we toch koffie. We hebben dan bijna 50 km gefietst.

Blij dat we weer heelhuids thuis zijn kunnen we op een mooie geslaagde tocht terug kijken. 

Zoals Petra later in een mailtje schrijft: “we hebben geklommen, gedaald, geraced, gecrossed, gelachen, gescholden,  herinneringen opgehaald, maar blij dat ik er bij was”.

Ook dank aan Paul voor het rijden van de volgauto. Hij was overal waar hij moest zijn.

Frans.