Ronde
van Nederland 2010
INHOUDSOPGAVE Geschiedenis van de Ronde Voorbereiding 2010 Deelnemers Sponsor De camera van Frans Verslag van de Ronde 2010 Fotoimpressie |
Geschiedenis van de Ronde
door
Frans Didderen
Begin 1988 ontstond het idee binnen de RWT om de Ronde van Nederland voor leden te organiseren. Dat zelfde jaar reden we de Ronde voor de eerste keer. We waren met 7 fietsers. We gingen op de racefiets en de bagage ging met een auto mee. We reden in 4 dagen meer dan 1000 kilometer. Dat was een ware helletocht. Drie dagen hadden we heel slecht weer en was het erg koud. Overnachten deden we in Jeugdherbergen. De eerste dag reden we in 300 kilometer naar Heemskerk. De 2e etappe leidde ons over meer dan 200 kilometer via de Afsluitdijk naar Jeugdherberg in Grouw. De 3e etappe ging in meer dan 260 kilometer naar de Jeugdherberg in Nijverdal, en de laatste etappe naar huis over 250 kilometer. Omdat er in die tijd nog geen gsm’s waren, was het vaak een heksentoer om de auto op de plaats te krijgen waar we afgesproken hadden. Hans Wijsman was de eerste chauffeur van de volgauto en moest soms halsbrekende toeren met de auto uithalen om overal op tijd bij ons te zijn. Het 2e jaar werd de Ronde met een dag uitgebreid om de dagafstanden wat korter te maken. Dat jaar was Herman Heijltens chauffeur van de volgauto en Theo van Bergen was zijn bijrijder. Omdat we het eerste jaar zoveel regen hadden gehad namen we voor alle zekerheid een centrifuge mee om de kleren toch droog te krijgen. Na weer een fikse regenbui werd in een café waar we pauze maakten de centrifuge midden in het café gezet en niet alleen de natte kleren maar ook de fietsschoenen werden erin gedaan. Het 3e jaar hadden we een minder gelukkig jaar tijdens de Ronde. Eerst moest Hans Wijsman ziek naar huis en later werd Johan Kindermann in Groningen van de fiets gereden waardoor hij een arm uit de kom had en niet meer verder kon fietsen. Nog een jaar hebben we de Ronde gefietst met een volgauto. Om niet altijd afhankelijk te zijn van een volgauto ontstond het idee om met de mountainbike te gaan en de bagage op de fiets mee te nemen. Er werden fietstassen aangeschaft en in 1992 gingen we de eerste keer als echte lange-afstands fietsers op weg. De dagafstanden werden korter en het aantal fietsdagen werd ook uitgebreid, maar steeds bleef de totaal afstand rond de 1000 kilometer. Wat later werd de Ronde van Nederland omgedoopt in de Benelux tocht en werden die landen ook aangedaan. De tochten werden toen wat zwaarder omdat de Ardennen erbij kwamen en met 10 a 15 kilogram extra gewicht was dat voor veel mensen te zwaar. In 1998 gingen voor het eerst naar Basel en toen we in 2000 naar Rome zijn gefietst kwam de Ronde in de verdrukking en werd uiteindelijk niet meer verreden. Na de Clubavond eind oktober j.l. kwam bij mij het idee op om de Ronde weer vanuit de RWT te organiseren. Toen ik dat de dag erop aan het zondagsclubje voorlegde werd er enthousiast gereageerd. Er werd besloten om rond 12 juni 2010 te vertrekken. Ik ben meteen begonnen met de route en na enkele avonden “ploeteren”op de kaarten heb ik 2 routes gemaakt. De eerste gaat via de fruitstreek van St. Truiden naar Leuven en Gent naar Brugge. Daar nemen we de Lf-1 route langs de Noordzeekust naar Den Helder. Dan over de Afsluitdijk naar Friesland en langs de Elfsteden plaatsen Hindelopen en Stavoren naar Harderwijk. Daar gaat de route over de Veluwe naar Nijmegen en zo weer naar huis. Deze route is ongeveer 1100 km lang. De 2e route gaat via de omgeving van Eindhoven en Tilburg naar Breda en zo naar Vlissingen. Hier gaan we weer via de Lf-1 route naar Den Helder. Dan over de Afsluitdijk en langs de Waddenzee naar het Lauwersmeer. Dan via Drachten en Heerenveen weer naar Harderwijk en vandaar weer via de Veluwe en Nijmegen naar huis. Deze route is ruim 1200 km lang. Welke route we uiteindelijk nemen ligt aan het verlof dat de nog werkenden onder ons kunnen en willen nemen. Om de mensen zonder ervaring met tassen fietsen (behalve de boodschappentas ) niet meteen in het diepe te gooien, kwam Hans met het idee om 2 weken voor vertrek een tocht van 2 dagen met de tassen op de fiets te organiseren. |
Deelnemers Jan Maar, Sjaak Piosick, Frans Didderen, Hans Wijsman, Jos Bemelen, Sylvia Buntinx |
Sponsor ![]() |
|
Verslag van de Ronde 2010
door
Frans Didderen
Na een
voorbereiding van enkele maanden vertrekken op vrijdag 11 juni zes
“dapperen”om
de Ronde van Nederland te gaan fietsen. Dat zijn:
Sylvia
Buntinx, Jos Bemelen, Hans Wijsman, Jack Piosik, Jan Maar en Frans
Didderen.
Voordat we vertrekken worden nog een paar foto’s gemaakt met
de sponsor van
onze tocht. Als Guido mijn fotoapparaat wil teruggeven valt die op de
grond.
Achteraf blijkt, zoals Guido het later omschrijft, dat alleen het
groene lampje
het nog doet.
Vrijdag 11
juni
dag
1 zonnig
25° Heerlen
– Leuven 145
km. De
route loopt in
Maastricht over de Wilhelminabrug en voor de Kennedybrug slaan we
rechtsaf
richting Belgie. Met zo een grote groep ,en bijna allemaal in de
clubtruien,
vallen we natuurlijk goed op in Maastricht. De
eerste pauze
hebben we gepland in Riemst bij Hoeve Malpertuus. Daar maken we al eens
vaker
pauze op een van onze tochten. De zon schijnt en we kunnen lekker
buiten
zitten. Tijdens de pauze laat Guido mij aan de telefoon komen, om het
adres van
de Jeugdherberg in Leuven door te geven. Op
mijn vraag
waarom zegt hij dat ik dat wel zal zien en verbreekt
meteen de verbinding. Na
de pauze
rijden de fietscollega’s nog met ons verder tot aan Sluizen.
Wij volgen vanaf
dan de Lf-6 en zij gaan via een andere route weer naar huis. Alleen
Marcel en
Marion Melgert rijden nog met ons verder. Het
begint meteen
goed, want na een paar honderd meter wordt er aan de weg gewerkt en
moeten we
een stuk “klunen”. We rijden nu door de Haspengouw
met tientallen heuveltjes en
veel aardbeien en ander fruit. De tegenwind doet hier ook een duit in
het
zakje. In
Tongeren
moeten we even zoeken, maar al snel zitten we weer op de route. Over
heel
rustige wegen met veel klaprozen in de berm rijden we naar Kerkom. Daar
maken
we pauze bij fietscafe “De Lantaarn”. Marcel en Marion rijden
met ons mee tot voorbij
Tienen en keren dan om. Omdat
het zo warm
is maken we voor Bierbeek nog een pauze op een grasveld in de schaduw.
De
thermosflessen met warm water worden tevoorschijn gehaald en we maken
onze
eigen koffie en thee. We rijden nu over heel slechte wegen waar we niet harder kunnen dan stapvoets. Als we later door een bos rijden met onverharde wegen voelt Sylvia zich erg onzeker en rijden we in een rustig tempo verder. Hier raken we de route weer kwijt, maar over de N-251 zijn we vlug in Leuven. Met de gps van Hans zijn we snel in de Jeugdherberg. Tot onze grote verbazing zit daar Guido met zijn vrouw Marlies op ons te wachten. Zij
zijn helemaal
naar Leuven gereden om mij een nieuw fototoestel te brengen. Guido
vindt dat ik
niet zonder toestel de Ronde mag rijden. Wij vinden het allemaal een
echte
verrassing. Hij trakteert ons nog op een consumptie en neemt dan weer
afscheid
van ons. Het
is al 18.00
uur en we willen onder de douche. Om 19.00 uur gaan we naar de stad om
te eten.
Daar is het heel erg druk en gezellig. Overal staan grote
beeldschermen, waarop
de mensen het WK voetbal kunnen volgen. We eten in een Italiaans
restaurant en
drinken daarna nog een kop koffie. Om 23.30 uur liggen we in bed.
Zaterdag 12
juni
dag
2
zonnig
23° Leuven
– Gent 133 km. De
thermoskannen
met warm water worden tevoorschijn gehaald, en de worst die ik al 2
dagen op de
bagagedrager meezeul, en daardoor allerlei vreemde vormen heeft
gekregen, wordt
burgemeester gemaakt. Ik ben blij met mijn nieuwe fotoapparaat en maak
gretig
foto’s. Ook Jan vindt het een handig ding en zodoende ben ik
het regelmatig aan
hem kwijt. Aan
de overkant
nemen Sylvia en Jos de kop en met meer dan 30 km op de teller vliegen
we langs
de Schelde. Zij willen de verloren tijd inhalen, wat niet door iedereen
wordt
gewaardeerd, en al vlug ligt het tempo weer op “normale
hoogte”. Bij
Temse rijden
we door de voormalige steenbakkers streek. Overal in de omgeving staan de oude steenbakkerijen en
de afdaken waaronder
de stenen lagen te drogen. Een van die steenbakkerijen is omgebouwd tot
restaurant, en het is er gezellig druk. Wij moeten echter verder. Het
fietspad
langs de Schelde wordt omzoomd door bloeiende vlierbessen en meidoorn. Voorbij Uitbergen is het
fietspad
afgesloten, maar we besluiten gewoon door te rijden. Na ongeveer 5
kilometer
over zeer slechte weg komt het einde in zicht. Maar eerst moeten we de
fietsen
met vereende krachten door een groot gat slepen. We
zijn nu in
Schelle Belle en maken pauze op een terras. Daar lijkt het of er
schapen op het
terras worden geschoren. Het zijn allemaal bloesempluizen van de
populieren
welke hier veel staan. We zitten er bijna tot aan de knieën
in. Hans denkt dat
het aan een andere tafel niet zo erg is, maar veel beter is het er ook
niet. We eten
allemaal een pannenkoek
en beginnen dan aan de laatste 20 kilometer naar Gent.
Daar
komen we om
17.15 uur aan bij de Jeugdherberg. Deze is niet zo mooi als die in
Leuven, maar
we zijn er tevreden over. We zijn een beetje teleurgesteld omdat Guido
ons hier
niet staat op te wachten. ( grapje ). Om 19.00 uur gaan we eten in een
Turks
restaurant. Hans zit een beetje ongelukkig vlak bij de deur. Op een
gegeven
moment komt er niemand meer binnen. Blijkt hij voor de grap de deur
gesloten te
hebben. Na
het eten
drinken we nog een kop koffie in de levendige stad en om 23.00 uur
liggen we in
bed. Zondag
13 juni
dag
3
zonnig
20 °
Gent
– Renesse 163
km. Vannacht
was er
veel kabaal in de Jeugdherberg. Er werd zelfs op een Vuvuzela
getoeterd.
Daardoor hebben we niet zo rustig kunnen slapen. Om 7.30 uur zitten we
aan
tafel. Het ontbijt is goed. De bestelde lunchpakketten moeten we zelf
smeren.
Dat doen we dan ook ruimschoots. Als we om 8.30 uur vertrekken is het
nog
behoorlijk fris buiten, maar de zon schijnt . Met de gps rijden we snel
de stad
uit en komen even buiten Gent weer op de route. We volgen hier een
kanaal met
de naam Coupure tot in Vinderhoute. Hier gaan we langs het kanaal van
Gent naar
Oostende. Dat kanaal volgen we tot in Brugge. Op een paar plaatsen is
de weg
afgesloten. Wij rijden door de afsluiting en zien een hele rij kooitjes
met
daarin boekvinken met daarvoor iemand die de telt hoe vaak de boekvink
slaat. (
fluit ). Daar wordt door de eigenaar geld op gezet. Dat gaat meestal
maar om
kleine bedragen. Als we muisstil zijn mogen we doorrijden. In
Brugge maken
we pauze op de markt. We bestellen van alles lekkers en eten het met
smaak op.
Aan een tafeltje achter ons op het terras vraagt iemand naar Jack
wijzend “Hoe
oud is dat menneke”. Wat
hij hiermee
bedoelde weten we niet. Van
Brugge rijden
we naar Damme. Hier houdt de Lf-5 fietsroute op. We moeten nu de Lf-1 Noordzee route volgen
richting Sluis in
Nederland . We volgen echter de Lf-1 Vlaanderen route. Zonder het in de
gaten
te hebben rijden we de verkeerde kant op en als we een fietspad
oprijden waar
richting Blankenberge aangegeven staat valt het kwartje. Als ik bij een
tankstation de weg ga vragen blijkt het dat we helemaal verkeerd zijn.
Zoals
Sylvia later zou zeggen kom ik met een gezicht als een donderwolk naar
buiten. Ik begrijp
niet hoe het heeft
kunnen gebeuren. De groep vat het gelukkig sportief op en via Zeebrugge
rijden
we naar Knokke – Heist. Dar maken we pauze op een grasveld.
De muziek van de
daar aanwezige kermis maakt ons weer vrolijk en er wordt zelfs de
polonaise
gedanst. Jos gaat bij een bakker voor ons allemaal een gebakje halen en
dat
fleurt alles nog meer op. Bij
Sluis rijden
we Nederland binnen en we verlaten de route even om rechtstreeks naar
Breskens
te rijden waar we het veer nemen naar Vlissingen. Via Middelburg rijden
we naar
Veere, een heel mooi plaatsje, maar door het verkeerd rijden in Belgie
zijn we
in tijdnood gekomen. Dus rijden we meteen door. Langs het Veerse meer
rijdend
komen we op de Breezanddijk. Die volgen we naar de Stormvloedkering van
de
Oosterschelde. We kijken vol bewondering naar iets waarin een klein
land zo
groot is. We maken een paar foto’s en rijden dan via
Burgh-Haamstede naar
Renesse. Daar komen we om 19.00 uur aan na een lange zware dag. Als we
nog iets
willen eten moeten we meteen aan tafel. Na het eten gaan we douchen en
kleren
uitwassen en om 23.30 ligt iedereen in bed. Maandag
14
juni
dag 4 zonnig,
21° Renesse
– Zandvoort
140 km. Om
7.30 uur
zitten we aan het ontbijtbuffet. Dat ziet er goed uit en stiekem smeren
we nog
wat broodjes voor onderweg. Jan
en
Sylvia zoeken op internet naar overnachting in Zandvoort. Omdat we
zeker willen
zijn van een slaapplaats willen we vooraf iets reserveren. Jos regelt
het hotel
en we zijn weer gerustgesteld. Om
8.30 uur
vertrekken we. We hebben veel tegenwind en als we op de Brouwersdam
rijden
hebben we de wind vol tegen. Dat belooft een zware dag te worden
vandaag. Bij
Goederede is
het fietspad opgebroken en blokkeert
een graafmachine de hele weg. Als Jack wil afstappen
kiepert hij met
fiets en al het gras in. Met enige moeite krijgen we de fietsen aan de
andere
kant van de werkzaamheden. De mensen die er aan het werken zijn kijken
ons met
enig leedvermaak toe. Een Engels meisje dat met een bepakte fiets in de
tegenovergestelde richting gaat is de opstopping al voorbij, voordat
Jos kan
helpen. In
Brielle maken
we pauze in een natuurgebied vlakbij een camping. Jack gaat aan een
echtpaar op
de camping vragen of zij koffie voor ons hebben. Omdat zij alles aan
het
klaarmaken zijn om te vertrekken hebben zij dat niet. Even later komt
de leuke
mevrouw toch met 6 kopjes koffie. Dat kunnen we wel waarderen. Blijkt
het
echtpaar ook nog familie te zijn van Gert-Jan Theunisse. Vandaar. Bij
Vlaardingen
gaan we met het veer over de Nieuwe Waterweg naar Maassluis. Ik bel
naar de
Firma Tacx om aan te geven hoe laat zij ons kunnen verwachten. Guido
heeft namelijk een
rondleiding in de fabriek voor
ons geregeld. Hij
kent de familie Taxc
heel erg goed. Langs
de Nieuwe
Waterweg rijden we, nu met de wind in de rug, naar Hoek van Holland. In
de
verte zijn we kunstwerk waarmee de Nieuwe Waterweg afgesloten kan
worden. In
Hoek van Holland gaan we weer de
duinen
in, en hebben we de wind weer vol tegen. Het gaat hier ook nog altijd
bergop en
af. Dat maakt het nog zwaarder. Hans lijkt benen van staal te hebben en
rijdt
de hele tijd op kop. Precies
op het
afgesproken tijdstip, 15.00 uur, arriveren we in Wassenaar bij de firma
Tacx.
Mevrouw Tacx staat
ons al op te wachten
en de tafel onder de zonneluifel is gedekt. We krijgen koffie met
gebak. Meneer
Tacx is voetballen kijken, maar zal straks ook komen. We worden door de
jongste
zoon van de familie door het bedrijf rondgeleid en we krijgen
uitvoerige
uitleg. Het is allemaal heel interessant om te zien hoe alles
geproduceerd
wordt. Als
de
rondleiding ten einde is, is meneer Tacx ook aanwezig. We praten nog
een hele
tijd met hem en op onze vragen geeft hij steeds uitvoerig antwoord. Na een paar
foto’s met het
echtpaar voor de fabriek nemen we om 17.00 uur weer afscheid. Via een
poort
achterom, welke zij speciaal voor ons openmaken, komen we meteen op het
fietspad. Via
Katwijk aan
Zee rijden we weer langs de kust richting Zandvoort. Hans en Jos
schijnen de
wind niet te voelen, want zij rijden steeds op kop tot in Zandvoort. De
rest is
duidelijk moe. Om 18.30 uur zijn we in Zandvoort. Sylvia heeft in dit
hotel,
het Palace hotel, 30 jaar geleden gewoond en gewerkt. Voor haar is het
een
beetje thuiskomen. Om
19.30 uur gaan
we eten. De schnitzels die we voorgezet krijgen zijn zo groot dat we ze
niet
opkrijgen. Na het eten gaat Hans voetballen
kijken en Jos vindt het een beetje te
koud en gaat ook terug
naar het hotel. De rest
drinkt nog een
kop koffie in het centrum maar is om 22.30 uur ook op de kamer. Dinsdag
15
juni dag
5 zonnig
21 °
Renesse
– Den Helder 100km. In
Velsen steken
we met het veer het Noordzee kanaal over. Via Beverwijk en Heemskerk
rijden we
door het Noord Hollands Duinreservaat naar Egmond aan Zee. Daar maken
we pauze
in een strandtent. We bestellen koffie met appeltaart en slagroom. Als
we
buiten komen is het, ondanks de zon, erg koud door de felle wind. Nu
rijden we door
de Boswachterij van Schoorl naar
Callantsoog. Jos, Jan en Hans duiken de supermarkt in om de geslonken
voedsel
voorraad weer aan te vullen. Sylvia helpt me bij het pinnen. Ik dacht
zij, als
bankmedewerker, wel
een trucje zou
weten om iets meer dan het ingevoerde bedrag uit de
pinautomaat te
krijgen.
Maar zij is zo eerlijk als goud. Als
we in de
ijssalon een ijs kopen en dat op het terras willen opeten mag dat niet.
We
mogen wel op een bank voor de zaak gaan zitten. Een voor een gaan we
toch op
het terras zitten en dan wordt het toch maar toe gelaten. De
laatste
20 kilometer naar Den Helder zijn nog erg zwaar, maar Jos en Hans
trekken zich
daar niets van aan en rijden steeds op kop. Met
de gps zijn
we al vlug bij het hotel. Het is dan 16.00 uur. De ligging is ideaal,
vlak bij
de zee en de haven waar de veerboot naar Texel vertrekt. Het hotel
hebben we
voor 2 nachten gereserveerd, omdat we morgen een dag, zonder de tassen,
op
Texel willen fietsen. Vanuit
de kamers
hebben we uitzicht op zee. We zijn lekker vroeg en zo hebben we wat
meer tijd
om te douchen en kleren uit te wassen. Om 19.00 uur gaan we naar de stad om te eten. Dat is een kwartiertje lopen. In het centrum vinden we een Italiaans restaurant, waar het ons heel goed smaakt. Na het eten drinken we nog een kop koffie, maar de meeste van ons verlangen naar het bed. Om 23.00 uur liggen we allemaal onder de wol. Woensdag 16 juni
dag
6
zonnig 21
° Texel – Texel 63 km. Vandaag is
bedoeld als een beetje rustdag na 5 dagen flink in de beugel. Om 8.00
uur gaan
we ontbijten en dat doen we lang en uitgebreid. We kijken ook hier uit
op zee.
Het is de bedoeling om met het veer ven 10.30 uur naar Texel te gaan.
Van te
voren ga ik met Hans op internet zoeken voor overnachting voor de
volgende
dagen. Om 10.30 uur
zijn
we op de veerboot. Met ons gaat een hele school kinderen met de fiets
op het
veer. Zij produceren een hels kabaal en dat wordt nog erger als blijkt
dat een
van de kinderen een plak uitwerpselen van een meeuw, die in grote
getale
aanwezig zijn, op haar hoofd krijgt. Om 11.00 uur
zijn
we aan de overkant en na een paar kilometer is het weer rustig op de
wegen. Na
15 kilometer fietsen zijn we in De Koog, en we besluiten hier meteen op
een
terras pauze te maken. We rijden weer
verder langs alleen maar boerderijen en campings. We hebben nog steeds
veel
tegenwind als we
door de duinen naar
het noordelijkste punt van Texel rijden. Hier staat een grote vuurtoren
en het
strand is hier heel erg groot en mooi. Na het maken van wat
foto’s rijden we
verder. Als we een doodlopende weg inrijden zien we dat iemand heel
behendig
schapen aan het scheren is. Hij heeft al 3 heel grote zakken bij
elkaar. Na 35
km. fietsen zijn we in De Kocksdorp. Ook hier maken we pauze op een
terras en
eten een pannenkoek en soep. Vanaf hier hebben
we wind in de rug en als we over een geasfalteerde strandweg terug
rijden
hoeven we bijna niet te trappen. We genieten er van als kleine kinderen
na een
paar dagen met veel tegenwind. Als ik vooruit rij om een foto te maken
komt Jan
direct achter mij aan. Op mijn vraag waarom hij niet even kan wachten,
antwoord
hij dat hij mijn fotoapparaat nog heeft. Bij
Oude Schild
eten we vis en snacks in de haven. We willen eigenlijk nog naar Den
Burg, de
grootste plaats op het eiland, maar om 17.00 uur gaat de boot terug
naar het
vaste land en anders moeten we tot 18.00 uur wachten. Sylvia
vliegt er
als een bezetene in en is bijna niet bij te houden. In volle galop, en
ongeveer
40 km per uur, gaat het richting veerboot, waar we hijgend een paar
minuten
voor vertrek aankomen. Jack heeft even de rol moeten lossen. In
het hotel
boekt Hans een hotel in Lemmer voor de volgende dag. Ook voor de dag
erna boekt
hij een pension in Ermelo. Om 19.00 uur gaan
we eten in de stad. Dat doen we in hetzelfde Italiaans restaurant als
gisteren.
Vandaag drinken we geen koffie meer als afsluiting, want morgen moeten
we weer
verder. Om 22.30 uur is iedereen op de kamer. We worden alleen nog
gestoord
door Jan, die met hulp van “de bank”, Sylvia dus,
komt afrekenen wat hij die
dag allemaal voor ons betaald heeft. Dat gebeurt trouwens elke dag zo.
Zo denk
je het is een leuke vent, want hij betaald alles, maar ’s
avonds komt hij met
de rekening. Donderdag 17 juni
dag 7
zonnig
23 °
Den
Helder – Lemmer
150
km. We
verlaten de
stad en rijden langs het Balgzandkanaal naar Hippolytushoef. Vandaar
langs de
kust naar Den Oever. Hier maken we nog even pauze en de supermarkt
wordt
geplunderd voor blikjes energiedrank. Onze pauzeplaats is net tegenover de slager en de
slagersvrouw komt
plotseling met een plankje met daarop 6 stukken worst naar ons toe. Zij
weet
natuurlijk hoe zwaar het wordt op de Afsluitdijk. Sylvia maakt meteen
van de
gelegenheid gebruik door de slagersvrouw te vragen om naar het toilet
te mogen.
Dat mag natuurlijk wel. In Harlingen
maken we pauze bij pannenkoeken tent en laten ons die weer goed smaken.
Op het
plein is een soort Luikse markt en Sylvia heeft een gietijzeren wok op
het oog.
Maar die weegt ongeveer 5 kg en dat is wat veel voor in de tassen. Na
een
bezoek aan de haven, waar de veerboot naar Terschelling vertrekt , rijden we terug richting Zürich. Nu
hebben we de wind in de rug en
over de geasfalteerde strandweg vliegen we naar Makkum en Workum. Dan
door
Hindelopen en in Stavoren maken we pauze in de haven. Sommigen van ons
gaan in
het gras liggen en voelen de vermoeidheid opkomen. Met moeite
vertrekken we
weer. Als we in het zuidelijke gedeelte van Gaasterland komen krijgen
we de
wind van op zij. Jack word professioneel op het kantje gezet en voor we
het
weten ligt hij ver achter. Nadat we weer bij elkaar zijn gaan we de
kortste weg
naar Lemmer. Het hotel is snel gevonden. Het is dan 19.00 uur. Om 20.00 uur gaan
we eten en om 22.00 uur zijn we op de kamer. We gaan meteen naar bed,
want het
was een lange zware dag. Vrijdag
18
juni
dag
8.
Regen 16°
Lemmer – Ermelo 100
km. We
kunnen al
vroeg ontbijten en om 8.00 uur vertrekken we. Het is bewolkt en voor de
eerste
keer tijdens de Ronde kijken we bedenkelijk naar de hemel. We rijden
over het
fietspad langs het IJsselmeer. Met de wind in de rug hebben we de
eerste 25 km
snel onder de wielen. In
Urk doen we
inkopen. Daarna zoeken we een restaurantje om een kop koffie te
drinken. Dat is
niet makkelijk, want het is nog erg vroeg. Uiteindelijk vinden we iets
en als
we na de koffie weer naar buiten komen is het een beetje aan het
regenen. We
trekken de regenjas aan en gaan dan weer verder. Nog
een stukje
langs het IJsselmeer
en dan over de
Ketelbrug naar het Ketelmeer. Op het fietspad langs dat Meer hebben we
de wind
een beetje van opzij en moeten we weer flink doortrappen. Daar weet Jan
wel
raad mee. Af en toe velt er een beetje regen, maar het valt nog mee.
Als we aan
het Vossemeer zijn maken we pauze op een bank. Ook hier regent het af
en toe
mar we kunnen, zij het met de regenjas aan, toch buiten pauze maken.
Het eten
dat Sylvia en Jan ingekocht hebben smaakt goed en ook de notentaart is
heerlijk. Als we weer iets
verder zijn en aan het Veluwemeer komen begint het serieuzer te
regenen, dat
langzaam overgaat in harde regen. We rijden over de Harderbrug naar
Harderwijk.
Hier gaan we in het centrum onder een grote verwarmde parasol zitten.
Dat doet
goed want we beginnen toch koud te krijgen. De koffie en thee verwarmen
ons
weer een beetje. We kijken nog even toe als een bruidspaar uit het
gemeentehuis
komt, net als de zon weer schijnt. We verlaten het stadje door
het oude gedeelte
en rijden langs palingrokerijen en het Dolfinarium richting Ermelo. Daar moeten we even
zoeken, omdat het
gereserveerde pension helemaal buiten de stad ligt. We moeten ook nog
even onder
een boom schuilen voor de hevige regen. Als Hans de weg vraagt staat
hij voor
het bordje dat naar ons pension verwijst. Dan is het snel gevonden.
Daar zijn
we om 15.30 uur. Als
we gedoucht
zijn staat er beneden koffie voor ons klaar in de Oostenrijkse eetkamer
van de
mensen. Ik probeer nog een overnachting te reserveren voor de laatste
nacht.
Dat lukt uiteindelijk in Arcen. Om 19.00 uur gaan we eten in het dorp.
Dat is
een stukje lopen maar al gauw hebben we een goed restaurant gevonden.
Het heet
de dorpskamer en het is er erg druk. Na het eten zijn we om 22.00 uur
weer
terug in het pension. Daar nog wat voetbal kijken en om 23.30 uur naar
bed.
Zaterdag
19
juni
dag 9
regen 14
°
Ermelo
– Arcen
140 km. Even
denken we
dat het weer beter wordt, de zon komt tevoorschijn en we warmen weer
lekker op.
Maar niet voor lang, want een nieuwe bui dient zich aan Pluvius spaart
ons
niet. We schuilen even onder een paar bomen tot het ergste voorbij is.
Als we
staan te klappertanden van de kou, komt er een vrouw in bikini rennend
aan ons
voorbij. Wij kijken
haar bewonderd na,
niet om haar figuur, want dat was niet zo best. Als we de Veluwe
verlaten
zitten we helemaal onder zand dat met het opspattende aan onze kleren
en
fietsen is blijven zitten. Over kleine maar
rustige wegen rijden we door de bossen naar Groesbeek. De zon doet
intussen
haar werk en als we in Plasmolen komen, zijn we weer bijna opgedroogd. We zijn weer in Limburg. Hier
eten we een
pannenkoek in een restaurant. Op de straat is het heel erg rustig, want
Nederland voetbalt voor het WK tegen Japan. Hans is niet bij de tv weg
te
krijgen, maar we moeten verder. In
Gennep lopen
een aantal mensen in het oranje gestoken en Hans is gerustgesteld als
hij hoort
dat Nederland met 1 – 0 gewonnen heeft. Via knooppunten
rijden we naar
Broekhuizen waar we met het veer de Maas oversteken en langs de Hertog
Jan
brouwerij naar Arcen rijden. Daar zijn we om 18.00 uur. Het
pension is
snel gevonden. Dat is helemaal “jaren
‘30” ingericht. Sylvia krijgt zelfs de
bedstee tot haar beschikking. Zij is er laaiend enthousiast over. Na
het douchen
gaan we eten trakteren ons daarna nog op een groot ijs en ander
lekkers. Het is
immers de laatste avond dat we samen zijn. Om
22.30 uur zijn
we allemaal op de kamer, en aangezien er nergens op de kamer tv is
blijft ons
niets anders over dan naar bed te gaan. Alleen Jan komt ons nog een
keer lastig
vallen met de rekening. Hij had weer alles betaald. Zondag
20 juni
dag
10
bewolkt 17
° Arcen – Heerlen
92 km. Vandaag is alweer
de laatste etappe. Als we opstaan is het een beetje aan het regenen. Na
een
uitgebreid ontbijt zitten we al om 8.30 uur op de fiets. Nu willen we
het
liefst zo snel mogelijk naar huis. Het regent nog een beetje maar niet
lang
daarna komt de zon weer door en kan de regenkleding weer in de tas. Even voor Blerick
rijden we langs een autowasplaats. Ik kan het niet laten om daar even
heen te
rijden en het zand van de Veluwe van mijn fiets te spuiten. Sylvia en
Hans
volgen mijn voorbeeld. Via
Kessel, Neer
en Buggenum rijde we naar Haelen. We rijden hier een stukje langs de
Napoleonsweg, waar het prettig fietsen is, sinds de opening van de
A-73. In
Maasbracht gaan we over de brug van de Maas. Van Echt rijden we naar
Koningsbos. Daar heb ik om 12.00 uur met Guido afgesproken om ons af te
komen
halen. Precies op tijd arriveren we daar samen met Guido. Hij heeft ook
nog
enkele fietscollega’s
weten te
mobiliseren. Het is een prettig weerzien. In een eetcafé
drinken en eten we nog
wat samen en gaan dan verder om de laatste kilometers samen af te
leggen. Om
13.30 uur zijn
we in Heerlen en gaat iedereen
zijn weg
naar huis. We hebben een
heel mooie Ronde van Nederland gereden. De verstandhouding in de groep
was goed
en over het weer mogen we dik tevreden zijn. Opvallend was, zowel in
Belgie als
in Nederland, dat, als we allemaal in clubkleding een kruising moesten
oversteken we heel vaak voorrang kregen van de automobilisten. Ook al
hadden we
geen voorrang. Pech onderweg was maar een lekke band.
|
Tijdens de Ronde zijn er honderden foto's gemaakt met de nieuwe camera van Frans. De opslagcapaciteit op de webserver is echter contractueel beperkt. Dit betekent dat er een verregaande selectie heeft moeten plaatsvinden uit het beschikbare materiaal. |
|