Ronde van Nederland 2010

       

INHOUDSOPGAVE


Geschiedenis van de Ronde

Voorbereiding 2010

Deelnemers

Sponsor

De camera van Frans

Verslag van de Ronde 2010

Fotoimpressie



Geschiedenis van de Ronde

   door Frans Didderen

Begin 1988 ontstond het idee binnen de RWT om de Ronde van Nederland voor leden te organiseren. Dat zelfde jaar reden we de Ronde voor de eerste keer. We waren met 7 fietsers.

 We gingen op de racefiets en de bagage ging met een auto mee. We reden in 4 dagen meer dan 1000 kilometer. Dat was een ware helletocht. Drie dagen hadden we heel slecht weer en was het erg koud. Overnachten deden we in Jeugdherbergen. De eerste dag reden we in 300 kilometer naar Heemskerk. De 2e etappe leidde ons over meer dan 200 kilometer via de Afsluitdijk naar  Jeugdherberg in Grouw. De 3e etappe ging in meer dan 260 kilometer naar de Jeugdherberg in Nijverdal, en de laatste etappe naar huis over 250 kilometer.

 Omdat er in die tijd nog geen gsm’s waren, was het vaak een heksentoer om de auto op de plaats te krijgen waar we afgesproken hadden. Hans Wijsman was de eerste chauffeur van de volgauto en moest soms halsbrekende toeren met de auto uithalen om overal op tijd bij ons te zijn.

Het 2e jaar werd de Ronde met een dag uitgebreid om de dagafstanden wat korter te maken. Dat jaar was Herman Heijltens chauffeur van de volgauto en Theo van Bergen was zijn bijrijder. Omdat we het eerste jaar zoveel regen hadden gehad namen we voor alle zekerheid een centrifuge mee om de kleren toch droog te krijgen.

 Na weer een fikse regenbui werd in een café waar we pauze maakten de centrifuge midden in het café gezet en niet alleen de natte kleren maar ook de fietsschoenen werden erin gedaan. Het 3e jaar hadden we een minder gelukkig jaar tijdens de Ronde. Eerst moest Hans Wijsman ziek naar huis en later werd Johan Kindermann in Groningen van de fiets gereden waardoor hij een arm uit de kom had en niet meer verder kon fietsen.

Nog een jaar hebben we de Ronde gefietst met een volgauto.

 Om niet altijd afhankelijk te zijn van een volgauto ontstond het idee om met de mountainbike te gaan en de bagage op de fiets mee te nemen. Er werden fietstassen aangeschaft en in 1992 gingen we de eerste keer als echte lange-afstands fietsers op weg.

De dagafstanden werden korter en het aantal fietsdagen werd ook uitgebreid, maar steeds bleef de totaal afstand rond de 1000 kilometer.

Wat later werd de Ronde van Nederland omgedoopt in de Benelux tocht en werden die landen ook aangedaan. De tochten werden toen wat zwaarder omdat de Ardennen erbij kwamen en met 10 a 15 kilogram extra gewicht was dat voor veel mensen te zwaar.

In 1998 gingen voor het eerst naar Basel en toen we in 2000 naar Rome zijn gefietst kwam de Ronde in de verdrukking en werd uiteindelijk niet meer verreden.

Na de Clubavond eind oktober j.l. kwam bij mij het idee op om de Ronde weer vanuit de RWT te organiseren. Toen ik dat de dag erop aan het zondagsclubje voorlegde werd er enthousiast gereageerd. Er werd besloten om rond 12 juni 2010 te vertrekken.

Ik ben meteen begonnen met de route en na enkele avonden “ploeteren”op de kaarten heb ik 2 routes gemaakt.

De eerste gaat via de fruitstreek van  St. Truiden naar Leuven en Gent naar Brugge. Daar nemen we de Lf-1 route langs de Noordzeekust naar Den Helder. Dan over de Afsluitdijk naar Friesland en langs de Elfsteden plaatsen Hindelopen en Stavoren naar Harderwijk. Daar gaat de route over de Veluwe naar Nijmegen en zo weer naar huis. Deze route is ongeveer 1100 km lang.

De 2e route gaat via de omgeving van Eindhoven en Tilburg naar Breda en zo naar Vlissingen. Hier gaan we weer via de Lf-1 route naar Den Helder. Dan over de Afsluitdijk en langs de Waddenzee naar het Lauwersmeer. Dan via Drachten en Heerenveen weer naar Harderwijk en vandaar weer via de Veluwe en Nijmegen naar huis. Deze route is ruim 1200 km lang.

Welke route we uiteindelijk nemen ligt aan het verlof dat de nog werkenden onder ons kunnen en willen nemen.

Om de mensen zonder ervaring met tassen fietsen (behalve de boodschappentas ) niet meteen in het diepe te gooien, kwam Hans met het idee om 2 weken voor vertrek een tocht van 2 dagen met de tassen op de fiets te organiseren.

 





Deelnemers





Jan Maar, Sjaak Piosick, Frans Didderen, Hans Wijsman, Jos Bemelen, Sylvia Buntinx





Sponsor




Peter Coenen Allround Klussenbedrijf uit Voerendaal heeft besloten de deelnemers aan de Ronde van Nederland een sponsorbijdrage te verlenen ter bestrijding van de kosten te maken door de deelnemers tijdens de Ronde. Dit gebaar wordt door de deelnemers en het bestuur zeer op prijs gesteld.





De camera van Frans

      door Guido Staedler



Eindelijk is het dan zo ver
. De RVN 2010 gaat van start. De Zes Musketiers, t.w. Sylvia, Frans, Jan, Hans, Jos en Sjaak zijn er na een gedegen voorbereiding klaar voor. De regengod Pluvius heeft een vrije dag ingelast. Langzaam verzamelen de Zes Musketiers zich bij de Spuiklep. Frans wordt afgeleverd door zijn echtgenote. Sylvia heeft haar dochter bij zich. Tevens druppelen de RWTers binnen, die de Musketiers zullen begeleiden tot het eerste rustpunt in Riemst. Peter Coenen arriveert met een imposante klussersbus en tovert een professioneel reclamebord tevoorschijn. Het wordt tijd voor de groepsfoto's voor de website en de plakboeken. Als voorzitter ben ik uiterst tevreden. Een paar foto's en hopla fietsen maar.

Frans overhandigt me voorzichtig zijn Canon camera om de nodige plaatjes te schieten. Een fluitje voor een cent. Dan gaat het vreselijk mis. De camera glipt uit mijn handen en klettert op de grond. Daar kan het elektronische wonderapparaat niet tegen. De ingewanden van de zoomlens zijn plotseling zichtbaar en de lenskap is een zelfstandig bestaan begonnen. Er brandt nog een triest klein groen lampje op de camera. De Titanic ging ook tenonder met de lichten aan.

Ik voel me uiterst onprettig en Frans is wat witjes om de neus. We overtroeven elkaar onhandig in gerusstellende opmerkingen tegen beter weten in. De hemel lijkt ineens een stuk minder blauw. Ik pak de nutteloos geworden Canon op en stel Frans quasi zelfverzekerd gerust: "Dit regel ik wel, Frans!". Het ding brandt in mijn achterzak. Er komt maar één zinnetje in mij op: " Verzin een list, Tom Poes!".

We vertrekken op de fiets. Mijn brein werkt koortsachtig aan een oplossing. Het doel is me onmiddelijk duidelijk. Frans moet per direct  een nieuwe camera hebben. Een verslag van de RVN is ondenkbaar zonder plaatjes van Frans voor de website. Ik fiets mechanisch mee tot Meerssen, dan heb ik knoop mentaal doorgehakt. Frans krijgt een nieuwe Canon camera van me en die lever ik diezelfde avond nog af  in Leuven, waar onze Musketiers overnachten. Dit besluit lucht me op. Ik sla in Meerssen af en spoed me over de Korte Raarberg en Nuth naar huis. In recordtijd sta ik bij de Mediamarkt in Heerlen in de afdeling fototoestellen.

De verkoper glimlacht meewarig als ik de kapotte camera laat zien: "Nee mijnheer, dat model is reeds lang uit productie". Kan me niet schelen, dan maar een vergelijkbaar moderner exemplaar van Canon met meer pixels, minder gewicht, een oplaadbare accu, enz. Voldaan reken ik af. Ik heb een camera voor Frans. Marlies heeft net haar vakantiegeld van de AOW ontvangen. Het klopt dus allemaal perfect.

Nu nog naar het eerste rustpunt van de Musketiers bellen om Frans het adres van hun hotel in Leuven te vragen. Ze blijken  juist gearriveerd en Frans komt aan de telefoon. Hij geeft me het adres en ik hang snel op voor hij vragen stelt. Nu kan ik de nieuwe Canon bestuderen. Een prachtig lichtgewicht, flinterdun apparaatje met een vuistdikke handleiding in een grote doos. Met enig leedvermaak zie ik Frans al worstelen om die doos in zijn fietstassen kwijt te raken.  Gedeelde smart is halve smart.

In de namiddag tuf ik met Marlies via de autobaan naar de jeugdherberg in Leuven. Onze Zes Musketiers zijn aan eenvoudige logementen gewend. Na enig wachten arriveren de fietsmatadoren. Samen 140km weggemaald tegen de wind in en gedeeltelijk over Vlaamse kasseien. We drinken een drankje en ik overhandig Frans zijn nieuwe camera. Jan Maar ziet kans om het apparaat onmiddelijk feilloos aan de praat te krijgen. Ik neem de doos en handleiding weer mee. De stemming zit er goed in. Marlies en ik vallen onze Musketiers niet langer lastig. Ze snakken naar een warme douche. Morgen gaat het naar Gent. Wederom wind tegen en waarschijnlijk regen.

Bij het verlaten van het hotel straalt de zon. Zo hoort het.






Verslag van de Ronde 2010

     door Frans Didderen

Na een voorbereiding van enkele maanden vertrekken op vrijdag 11 juni zes “dapperen”om de Ronde van Nederland te gaan fietsen.

Dat zijn: Sylvia Buntinx, Jos Bemelen, Hans Wijsman, Jack Piosik, Jan Maar en Frans Didderen. Voordat we vertrekken worden nog een paar foto’s gemaakt met de sponsor van onze tocht. Als Guido mijn fotoapparaat wil teruggeven valt die op de grond. Achteraf blijkt, zoals Guido het later omschrijft, dat alleen het groene lampje het nog doet.

  

Vrijdag  11 juni                dag 1              zonnig 25°              Heerlen – Leuven    145 km.

 
 We  vertrekken we om 8.00 uur begeleid door liefst 12 collega fietsers. Ook dat heeft onze voorzitter geregeld. Wij vinden zoveel belangstelling toch wel fijn. We rijden via Valkenburg naar Meersen. Plots slaat Guido af, en wij vragen ons af waarom.

De route loopt in Maastricht over de Wilhelminabrug en voor de Kennedybrug slaan we rechtsaf richting Belgie. Met zo een grote groep ,en bijna allemaal in de clubtruien, vallen we natuurlijk goed op in Maastricht.

De eerste pauze hebben we gepland in Riemst bij Hoeve Malpertuus. Daar maken we al eens vaker pauze op een van onze tochten. De zon schijnt en we kunnen lekker buiten zitten. Tijdens de pauze laat Guido mij aan de telefoon komen, om het adres van de Jeugdherberg in Leuven door te geven.

Op mijn vraag waarom zegt hij dat ik dat wel zal zien en verbreekt  meteen de verbinding.

Na de pauze rijden de fietscollega’s nog met ons verder tot aan Sluizen. Wij volgen vanaf dan de Lf-6 en zij gaan via een andere route weer naar huis. Alleen Marcel en Marion Melgert rijden nog met ons verder.

Het begint meteen goed, want na een paar honderd meter wordt er aan de weg gewerkt en moeten we een stuk “klunen”. We rijden nu door de Haspengouw met tientallen heuveltjes en veel aardbeien en ander fruit. De tegenwind doet hier ook een duit in het zakje.

In Tongeren moeten we even zoeken, maar al snel zitten we weer op de route. Over heel rustige wegen met veel klaprozen in de berm rijden we naar Kerkom. Daar maken we pauze bij fietscafe “De Lantaarn”.  Marcel en Marion rijden met ons mee tot voorbij Tienen en keren dan om.

Omdat het zo warm is maken we voor Bierbeek nog een pauze op een grasveld in de schaduw. De thermosflessen met warm water worden tevoorschijn gehaald en we maken onze eigen koffie en thee.

We rijden nu over heel slechte wegen waar we niet harder kunnen dan stapvoets. Als we later door een bos rijden met onverharde wegen voelt Sylvia zich erg onzeker en rijden  we in een rustig tempo verder. Hier raken we de route weer kwijt, maar over de N-251 zijn we vlug in Leuven. Met de gps van Hans zijn we snel in de Jeugdherberg. Tot onze grote verbazing  zit daar Guido met zijn vrouw Marlies op ons te wachten.

Zij zijn helemaal naar Leuven gereden om mij een nieuw fototoestel te brengen. Guido vindt dat ik niet zonder toestel de Ronde mag rijden. Wij vinden het allemaal een echte verrassing. Hij trakteert ons nog op een consumptie en neemt dan weer afscheid van ons.

Het is al 18.00 uur en we willen onder de douche. Om 19.00 uur gaan we naar de stad om te eten. Daar is het heel erg druk en gezellig. Overal staan grote beeldschermen, waarop de mensen het WK voetbal kunnen volgen. We eten in een Italiaans restaurant en drinken daarna nog een kop koffie. Om 23.30 uur liggen we in bed.

  

Zaterdag  12 juni        dag 2              zonnig 23°                       Leuven – Gent     133 km.

 
Ondanks het lawaai dat er midden in de nacht in de Jeugdherberg heerste, hebben de meesten van ons goed geslapen. Rond 6.00 uur staan we op. We kunnen pas om 8.00 uur ontbijten, maar Jan heeft al geregeld dat we om 7.30 uur aan tafel kunnen. Na een goed ontbijt vertrekken we om 8.30 uur. Buiten is het fris, en trekken we onze mouwstukken aan. Langs de Stella Artois brouwerij  rijden we Leuven uit. We volgen nu de Lf – 2 over het jaagpad langs de Leibeek naar Mechelen.  We schieten hier goed op omdat het kilometers lang een rechte weg is. Voor Boom moeten we even de weg vragen, maar via een omweg komen we weer op de route. Op het punt waar de Leibeek in de Rupel stroomt maken we pauze op een bank.

De thermoskannen met warm water worden tevoorschijn gehaald, en de worst die ik al 2 dagen op de bagagedrager meezeul, en daardoor allerlei vreemde vormen heeft gekregen, wordt burgemeester gemaakt. Ik ben blij met mijn nieuwe fotoapparaat en maak gretig foto’s. Ook Jan vindt het een handig ding en zodoende ben ik het regelmatig aan hem kwijt.

 
Na de pauze rijden we over 2 ijzeren bruggen naar Boom. Hier steken we met een voetveer de Rupel over. Vanaf hier volgen we de Lf-5 langs de Rupel naar de Schelde. Hier zitten we in Pajottenland. Even voor Mariekerke maken we pauze op een bank langs het water. De zon schijnt en het is daar heerlijk zitten. Als we een paar kilometer verder gaan moeten we met het veer de Schelde oversteken. We zijn 10 minuten te laat en moeten daardoor 20 minuten wachten. Even denken we om de route aan te passen en langs de grote weg een afkorting te maken naar Dendermonde. Al gauw laten we die suggestie varen en wachten gewoon tot het tijd is. We kijken naar een pas getrouwd paar dat met een fotograaf bruidsfoto’s maakt op de steiger bij het veer. Even later komt een grote groep fietsers aan die ook willen oversteken. Tijdens de oversteek maakt Hans een opmerking over “jullie met je stadstractoren” en wordt door de eigenaren van die fietsen boos aangekeken.

Aan de overkant nemen Sylvia en Jos de kop en met meer dan 30 km op de teller vliegen we langs de Schelde. Zij willen de verloren tijd inhalen, wat niet door iedereen wordt gewaardeerd, en al vlug ligt het tempo weer op “normale hoogte”.

Bij Temse rijden we door de voormalige steenbakkers streek. Overal in de omgeving staan  de oude steenbakkerijen en de afdaken waaronder de stenen lagen te drogen. Een van die steenbakkerijen is omgebouwd tot restaurant, en het is er gezellig druk. Wij moeten echter verder.

Het fietspad langs de Schelde wordt omzoomd door bloeiende vlierbessen en meidoorn.  Voorbij Uitbergen is het fietspad afgesloten, maar we besluiten gewoon door te rijden. Na ongeveer 5 kilometer over zeer slechte weg komt het einde in zicht. Maar eerst moeten we de fietsen met vereende krachten door een groot gat slepen.

We zijn nu in Schelle Belle en maken pauze op een terras. Daar lijkt het of er schapen op het terras worden geschoren. Het zijn allemaal bloesempluizen van de populieren welke hier veel staan. We zitten er bijna tot aan de knieën in. Hans denkt dat het aan een andere tafel niet zo erg is, maar veel beter is het er ook niet.  We eten allemaal een pannenkoek en beginnen dan aan de laatste 20 kilometer naar Gent. 

Daar komen we om 17.15 uur aan bij de Jeugdherberg. Deze is niet zo mooi als die in Leuven, maar we zijn er tevreden over. We zijn een beetje teleurgesteld omdat Guido ons hier niet staat op te wachten. ( grapje ). Om 19.00 uur gaan we eten in een Turks restaurant. Hans zit een beetje ongelukkig vlak bij de deur. Op een gegeven moment komt er niemand meer binnen. Blijkt hij voor de grap de deur gesloten te hebben.

Na het eten drinken we nog een kop koffie in de levendige stad en om 23.00 uur liggen we in bed.

  

Zondag 13 juni                  dag 3             zonnig 20 °             Gent – Renesse       163 km.

 

Vannacht was er veel kabaal in de Jeugdherberg. Er werd zelfs op een Vuvuzela getoeterd. Daardoor hebben we niet zo rustig kunnen slapen. Om 7.30 uur zitten we aan tafel. Het ontbijt is goed. De bestelde lunchpakketten moeten we zelf smeren. Dat doen we dan ook ruimschoots. Als we om 8.30 uur vertrekken is het nog behoorlijk fris buiten, maar de zon schijnt . Met de gps rijden we snel de stad uit en komen even buiten Gent weer op de route. We volgen hier een kanaal met de naam Coupure tot in Vinderhoute. Hier gaan we langs het kanaal van Gent naar Oostende. Dat kanaal volgen we tot in Brugge. Op een paar plaatsen is de weg afgesloten. Wij rijden door de afsluiting en zien een hele rij kooitjes met daarin boekvinken met daarvoor iemand die de telt hoe vaak de boekvink slaat. ( fluit ). Daar wordt door de eigenaar geld op gezet. Dat gaat meestal maar om kleine bedragen. Als we muisstil zijn mogen we doorrijden.

In Brugge maken we pauze op de markt. We bestellen van alles lekkers en eten het met smaak op. Aan een tafeltje achter ons op het terras vraagt iemand naar Jack wijzend “Hoe oud is dat menneke”.

Wat hij hiermee bedoelde weten we niet.

Van Brugge rijden we naar Damme. Hier houdt de Lf-5 fietsroute op. We moeten nu de Lf-1  Noordzee route volgen richting Sluis in Nederland . We volgen echter de Lf-1 Vlaanderen route. Zonder het in de gaten te hebben rijden we de verkeerde kant op en als we een fietspad oprijden waar richting Blankenberge aangegeven staat valt het kwartje. Als ik bij een tankstation de weg ga vragen blijkt het dat we helemaal verkeerd zijn. Zoals Sylvia later zou zeggen kom ik met een gezicht als een donderwolk naar buiten.  Ik begrijp niet hoe het heeft kunnen gebeuren. De groep vat het gelukkig sportief op en via Zeebrugge rijden we naar Knokke – Heist. Dar maken we pauze op een grasveld. De muziek van de daar aanwezige kermis maakt ons weer vrolijk en er wordt zelfs de polonaise gedanst. Jos gaat bij een bakker voor ons allemaal een gebakje halen en dat fleurt alles nog meer op.

Bij Sluis rijden we Nederland binnen en we verlaten de route even om rechtstreeks naar Breskens te rijden waar we het veer nemen naar Vlissingen. Via Middelburg rijden we naar Veere, een heel mooi plaatsje, maar door het verkeerd rijden in Belgie zijn we in tijdnood gekomen. Dus rijden we meteen door. Langs het Veerse meer rijdend komen we op de Breezanddijk. Die volgen we naar de Stormvloedkering van de Oosterschelde. We kijken vol bewondering naar iets waarin een klein land zo groot is. We maken een paar foto’s en rijden dan via Burgh-Haamstede naar Renesse. Daar komen we om 19.00 uur aan na een lange zware dag. Als we nog iets willen eten moeten we meteen aan tafel. Na het eten gaan we douchen en kleren uitwassen en om 23.30 ligt iedereen in bed.

  

Maandag 14 juni        dag  4        zonnig, 21°               Renesse – Zandvoort     140 km.

 

Om 7.30 uur zitten we aan het ontbijtbuffet. Dat ziet er goed uit en stiekem smeren we nog wat broodjes voor onderweg.  Jan en Sylvia zoeken op internet naar overnachting in Zandvoort. Omdat we zeker willen zijn van een slaapplaats willen we vooraf iets reserveren. Jos regelt het hotel en we zijn weer gerustgesteld.

Om 8.30 uur vertrekken we. We hebben veel tegenwind en als we op de Brouwersdam rijden hebben we de wind vol tegen. Dat belooft een zware dag te worden vandaag.

Bij Goederede is het fietspad opgebroken en blokkeert  een graafmachine de hele weg. Als Jack wil afstappen kiepert hij met fiets en al het gras in. Met enige moeite krijgen we de fietsen aan de andere kant van de werkzaamheden. De mensen die er aan het werken zijn kijken ons met enig leedvermaak toe. Een Engels meisje dat met een bepakte fiets in de tegenovergestelde richting gaat is de opstopping al voorbij, voordat Jos kan helpen.

In Brielle maken we pauze in een natuurgebied vlakbij een camping. Jack gaat aan een echtpaar op de camping vragen of zij koffie voor ons hebben. Omdat zij alles aan het klaarmaken zijn om te vertrekken hebben zij dat niet. Even later komt de leuke mevrouw toch met 6 kopjes koffie. Dat kunnen we wel waarderen. Blijkt het echtpaar ook nog familie te zijn van Gert-Jan Theunisse. Vandaar.

Bij Vlaardingen gaan we met het veer over de Nieuwe Waterweg naar Maassluis. Ik bel naar de Firma Tacx om aan te geven hoe laat zij ons kunnen verwachten. Guido heeft  namelijk een rondleiding in de fabriek voor ons geregeld.  Hij kent de familie Taxc heel erg goed.

Langs de Nieuwe Waterweg rijden we, nu met de wind in de rug, naar Hoek van Holland. In de verte zijn we kunstwerk waarmee de Nieuwe Waterweg afgesloten kan worden. In Hoek van Holland gaan we weer  de duinen in, en hebben we de wind weer vol tegen. Het gaat hier ook nog altijd bergop en af. Dat maakt het nog zwaarder. Hans lijkt benen van staal te hebben en rijdt de hele tijd op kop.

Precies op het afgesproken tijdstip, 15.00 uur, arriveren we in Wassenaar bij de firma Tacx. Mevrouw Tacx  staat ons al op te wachten en de tafel onder de zonneluifel is gedekt. We krijgen koffie met gebak. Meneer Tacx is voetballen kijken, maar zal straks ook komen. We worden door de jongste zoon van de familie door het bedrijf rondgeleid en we krijgen uitvoerige uitleg. Het is allemaal heel interessant om te zien hoe alles geproduceerd wordt.

Als de rondleiding ten einde is, is meneer Tacx ook aanwezig. We praten nog een hele tijd met hem en op onze vragen geeft hij steeds uitvoerig  antwoord. Na een paar foto’s met het echtpaar voor de fabriek nemen we om 17.00 uur weer afscheid. Via een poort achterom, welke zij speciaal voor ons openmaken, komen we meteen op het fietspad.

Via Katwijk aan Zee rijden we weer langs de kust richting Zandvoort. Hans en Jos schijnen de wind niet te voelen, want zij rijden steeds op kop tot in Zandvoort. De rest is duidelijk moe. Om 18.30 uur zijn we in Zandvoort. Sylvia heeft in dit hotel, het Palace hotel, 30 jaar geleden gewoond en gewerkt. Voor haar is het een beetje thuiskomen.

Om 19.30 uur gaan we eten. De schnitzels die we voorgezet krijgen zijn zo groot dat we ze niet opkrijgen. Na het eten gaat Hans  voetballen kijken en Jos vindt het een beetje te koud en gaat ook terug naar het hotel. De  rest drinkt nog een kop koffie in het centrum maar is om 22.30 uur ook op de kamer.

 

Dinsdag 15 juni          dag 5          zonnig 21 °               Renesse – Den Helder  100km.

 
Ondanks dat we vandaag een niet zo lange etappe hebben zijn we vroeg op. Om 7.30 uur zitten we aan een uitgebreid ontbijt met uitzicht op zee. We zien de vlaggen al strak staan en dat belooft weer een zware dag te worden. Dus maar goed eten. We smeren nog wat broodjes voor onderweg en om 8.30 uur vertrekken we. Buiten is het met 13 ° en een sterke noordenwind nog erg koud. We rijden meteen het Nationaalpark Kennemer Duinen in. Door de vele bomen zijn we hier een beetje beschut tegen de wind, maar het gaat steeds op en neer. De benen doen ook nog een beetje pijn van gisteren.

In Velsen steken we met het veer het Noordzee kanaal over. Via Beverwijk en Heemskerk rijden we door het Noord Hollands Duinreservaat naar Egmond aan Zee. Daar maken we pauze in een strandtent. We bestellen koffie met appeltaart en slagroom. Als we buiten komen is het, ondanks de zon, erg koud door de felle wind.

Nu rijden we door de Boswachterij van Schoorl  naar Callantsoog. Jos, Jan en Hans duiken de supermarkt in om de geslonken voedsel voorraad weer aan te vullen. Sylvia helpt me bij het pinnen. Ik dacht zij, als bankmedewerker,  wel een trucje zou weten om iets meer dan het ingevoerde bedrag uit de pinautomaat te krijgen. Maar zij is zo eerlijk als goud.

Als we in de ijssalon een ijs kopen en dat op het terras willen opeten mag dat niet. We mogen wel op een bank voor de zaak gaan zitten. Een voor een gaan we toch op het terras zitten en dan wordt het toch maar toe gelaten.

De laatste 20 kilometer naar Den Helder zijn nog erg zwaar, maar Jos en Hans trekken zich daar niets van aan en rijden steeds op kop.

Met de gps zijn we al vlug bij het hotel. Het is dan 16.00 uur. De ligging is ideaal, vlak bij de zee en de haven waar de veerboot naar Texel vertrekt. Het hotel hebben we voor 2 nachten gereserveerd, omdat we morgen een dag, zonder de tassen, op Texel willen fietsen.

Vanuit de kamers hebben we uitzicht op zee. We zijn lekker vroeg en zo hebben we wat meer tijd om te douchen en kleren uit te wassen.

Om 19.00 uur gaan we naar de stad om te eten. Dat is een kwartiertje lopen. In het centrum vinden we een Italiaans restaurant, waar het ons heel goed smaakt. Na het eten drinken we nog een kop koffie, maar de meeste van ons verlangen naar het bed. Om 23.00 uur liggen we allemaal onder de wol.

 

Woensdag  16 juni        dag 6                     zonnig  21 °                  Texel – Texel    63 km.

 

Vandaag is bedoeld als een beetje rustdag na 5 dagen flink in de beugel. Om 8.00 uur gaan we ontbijten en dat doen we lang en uitgebreid. We kijken ook hier uit op zee. Het is de bedoeling om met het veer ven 10.30 uur naar Texel te gaan. Van te voren ga ik met Hans op internet zoeken voor overnachting voor de volgende dagen.

Om 10.30 uur zijn we op de veerboot. Met ons gaat een hele school kinderen met de fiets op het veer. Zij produceren een hels kabaal en dat wordt nog erger als blijkt dat een van de kinderen een plak uitwerpselen van een meeuw, die in grote getale aanwezig zijn, op haar hoofd krijgt.

Om 11.00 uur zijn we aan de overkant en na een paar kilometer is het weer rustig op de wegen. Na 15 kilometer fietsen zijn we in De Koog, en we besluiten hier meteen op een terras pauze te maken.

 We rijden weer verder langs alleen maar boerderijen en campings. We hebben nog steeds veel tegenwind  als we door de duinen naar het noordelijkste punt van Texel rijden. Hier staat een grote vuurtoren en het strand is hier heel erg groot en mooi. Na het maken van wat foto’s rijden we verder. Als we een doodlopende weg inrijden zien we dat iemand heel behendig schapen aan het scheren is. Hij heeft al 3 heel grote zakken bij elkaar. Na 35 km. fietsen zijn we in De Kocksdorp. Ook hier maken we pauze op een terras en eten een pannenkoek en soep.

 Vanaf hier hebben we wind in de rug en als we over een geasfalteerde strandweg terug rijden hoeven we bijna niet te trappen. We genieten er van als kleine kinderen na een paar dagen met veel tegenwind. Als ik vooruit rij om een foto te maken komt Jan direct achter mij aan. Op mijn vraag waarom hij niet even kan wachten, antwoord hij dat hij mijn fotoapparaat nog heeft.

Bij Oude Schild eten we vis en snacks in de haven. We willen eigenlijk nog naar Den Burg, de grootste plaats op het eiland, maar om 17.00 uur gaat de boot terug naar het vaste land en anders moeten we tot 18.00 uur wachten.

Sylvia vliegt er als een bezetene in en is bijna niet bij te houden. In volle galop, en ongeveer 40 km per uur, gaat het richting veerboot, waar we hijgend een paar minuten voor vertrek aankomen. Jack heeft even de rol moeten lossen.

In het hotel boekt Hans een hotel in Lemmer voor de volgende dag. Ook voor de dag erna boekt hij een pension in Ermelo.

 Om 19.00 uur gaan we eten in de stad. Dat doen we in hetzelfde Italiaans restaurant als gisteren. Vandaag drinken we geen koffie meer als afsluiting, want morgen moeten we weer verder. Om 22.30 uur is iedereen op de kamer. We worden alleen nog gestoord door Jan, die met hulp van “de bank”, Sylvia dus, komt afrekenen wat hij die dag allemaal voor ons betaald heeft. Dat gebeurt trouwens elke dag zo. Zo denk je het is een leuke vent, want hij betaald alles, maar ’s avonds komt hij met de rekening.

  

Donderdag  17 juni        dag 7             zonnig 23 °                 Den Helder – Lemmer           150 km.

 
We staan op tijd op, want vandaag hebben we een lange rit. Als we om 8.00 uur vertrekken  hebben we ook al een paar broodjes gesmeerd voor onderweg. De thermoskannen zijn weer gevuld met kokend water voor de pauzes onderweg.  Voor we de stad verlaten doen we eerst nog inkopen. Er wordt van alles ingekocht want 6 fietsers kunnen heel wat verorberen. Vooral veel bananen en voor mij heel hele grote pot oploskoffie. Voor ik die leeg heb kan ik nog een keer de Ronde rijden. Maar Sylvia denkt natuurlijk, zeker is zeker.

We verlaten de stad en rijden langs het Balgzandkanaal naar Hippolytushoef. Vandaar langs de kust naar Den Oever. Hier maken we nog even pauze en de supermarkt wordt geplunderd voor blikjes energiedrank. Onze pauzeplaats is net  tegenover de slager en de slagersvrouw komt plotseling met een plankje met daarop 6 stukken worst naar ons toe. Zij weet natuurlijk hoe zwaar het wordt op de Afsluitdijk. Sylvia maakt meteen van de gelegenheid gebruik door de slagersvrouw te vragen om naar het toilet te mogen. Dat mag natuurlijk wel.

 
Sylvia heeft plan gemaakt waarin zij berekent, dat, als iedereen 1 km op kop komt , we maar 5 keer op kop hoeven te komen om de Afsluitdijk te bedwingen. Hans en Jos denken daar duidelijk anders over en rijden van Den Oever tot bijna in Harlingen steeds op kop. Zo hoeven zij maar een keer op kop te komen. Sylvia steekt achter de ruggen van die twee bikkels 2 vingers in de neus, zo makkelijk hebben wij het achterin.

 In Harlingen maken we pauze bij pannenkoeken tent en laten ons die weer goed smaken. Op het plein is een soort Luikse markt en Sylvia heeft een gietijzeren wok op het oog. Maar die weegt ongeveer 5 kg en dat is wat veel voor in de tassen. Na een bezoek aan de haven, waar de veerboot naar Terschelling vertrekt , rijden we terug richting Zürich. Nu hebben we de wind in de rug en over de geasfalteerde strandweg vliegen we naar Makkum en Workum. Dan door Hindelopen en in Stavoren maken we pauze in de haven. Sommigen van ons gaan in het gras liggen en voelen de vermoeidheid opkomen. Met moeite vertrekken we weer. Als we in het zuidelijke gedeelte van Gaasterland komen krijgen we de wind van op zij. Jack word professioneel op het kantje gezet en voor we het weten ligt hij ver achter. Nadat we weer bij elkaar zijn gaan we de kortste weg naar Lemmer. Het hotel is snel gevonden. Het is dan 19.00 uur.

 Om 20.00 uur gaan we eten en om 22.00 uur zijn we op de kamer. We gaan meteen naar bed, want het was een lange zware dag.

 

Vrijdag 18 juni                  dag 8.                    Regen  16°                Lemmer – Ermelo     100 km.

 

We kunnen al vroeg ontbijten en om 8.00 uur vertrekken we. Het is bewolkt en voor de eerste keer tijdens de Ronde kijken we bedenkelijk naar de hemel. We rijden over het fietspad langs het IJsselmeer. Met de wind in de rug hebben we de eerste 25 km snel onder de wielen.

In Urk doen we inkopen. Daarna zoeken we een restaurantje om een kop koffie te drinken. Dat is niet makkelijk, want het is nog erg vroeg. Uiteindelijk vinden we iets en als we na de koffie weer naar buiten komen is het een beetje aan het regenen. We trekken de regenjas aan en gaan dan weer verder.

Nog een stukje langs het  IJsselmeer en dan over de Ketelbrug naar het Ketelmeer. Op het fietspad langs dat Meer hebben we de wind een beetje van opzij en moeten we weer flink doortrappen. Daar weet Jan wel raad mee. Af en toe velt er een beetje regen, maar het valt nog mee. Als we aan het Vossemeer zijn maken we pauze op een bank. Ook hier regent het af en toe mar we kunnen, zij het met de regenjas aan, toch buiten pauze maken. Het eten dat Sylvia en Jan ingekocht hebben smaakt goed en ook de notentaart is heerlijk.

 Als we weer iets verder zijn en aan het Veluwemeer komen begint het serieuzer te regenen, dat langzaam overgaat in harde regen. We rijden over de Harderbrug naar Harderwijk. Hier gaan we in het centrum onder een grote verwarmde parasol zitten. Dat doet goed want we beginnen toch koud te krijgen. De koffie en thee verwarmen ons weer een beetje. We kijken nog even toe als een bruidspaar uit het gemeentehuis komt, net als de zon weer schijnt.

 We verlaten het stadje door het oude gedeelte en rijden langs palingrokerijen en het Dolfinarium richting Ermelo.  Daar moeten we even zoeken, omdat het gereserveerde pension helemaal buiten de stad ligt. We moeten ook nog even onder een boom schuilen voor de hevige regen. Als Hans de weg vraagt staat hij voor het bordje dat naar ons pension verwijst. Dan is het snel gevonden. Daar zijn we om 15.30 uur.

Als we gedoucht zijn staat er beneden koffie voor ons klaar in de Oostenrijkse eetkamer van de mensen. Ik probeer nog een overnachting te reserveren voor de laatste nacht. Dat lukt uiteindelijk in Arcen. Om 19.00 uur gaan we eten in het dorp. Dat is een stukje lopen maar al gauw hebben we een goed restaurant gevonden. Het heet de dorpskamer en het is er erg druk. Na het eten zijn we om 22.00 uur weer terug in het pension. Daar nog wat voetbal kijken en om 23.30 uur naar bed.

 

Zaterdag 19 juni        dag 9                     regen  14 °                          Ermelo – Arcen     140 km.

 
Als we op staan is het nog onbewolkt buiten, maar als we om 7.00 uur aan het ontbijt zitten begint het te regenen.  We vertrekken om 7.45 uur en als we een paar kilometer gereden hebben begint het steeds harder te regenen. We rijden vandaag door de Veluwe en het is erg jammer dat het nu regent, want zo zien we niet veel van de omgeving. Wel is goed aan de randen van het bos te zien waar de wilde varkens vannacht gewroet hebben. We rijden over heel smalle en kronkelende paadjes door het bos. Sylvia voelt zich een beetje onzeker in die vele bochtjes en vraagt ons een beetje rustig aan te doen.

Even denken we dat het weer beter wordt, de zon komt tevoorschijn en we warmen weer lekker op. Maar niet voor lang, want een nieuwe bui dient zich aan Pluvius spaart ons niet. We schuilen even onder een paar bomen tot het ergste voorbij is. Als we staan te klappertanden van de kou, komt er een vrouw in bikini rennend aan ons voorbij.  Wij kijken haar bewonderd na, niet om haar figuur, want dat was niet zo best. Als we de Veluwe verlaten zitten we helemaal onder zand dat met het opspattende aan onze kleren en fietsen is blijven zitten.

 
Via Doorwerth  en Heveadorp komen we aan het veer dat ons over de Nederrijn naar Driel brengt. Nog een paar kilometer en dan zijn we in Elst waar we pauze maken in een restaurant. We bestellen koffie en taart en laten ons lekker opwarmen. Als we daar binnen zijn breekt er weer een hevige bui los. Om 12.00 uur gaan we weer verder richting Nijmegen. Daar rijden we een andere route dan gepland.  Hierdoor missen we de Zevenheuvelenweg, maar daarom niet minder mooi. Hier krijg ik een lekke voorband, en dat blijkt achteraf het eerste en laatste pechgeval op de hele Ronde.

 Over kleine maar rustige wegen rijden we door de bossen naar Groesbeek. De zon doet intussen haar werk en als we in Plasmolen komen, zijn we weer bijna opgedroogd. We zijn weer in Limburg.

Hier eten we een pannenkoek in een restaurant. Op de straat is het heel erg rustig, want Nederland voetbalt voor het WK tegen Japan. Hans is niet bij de tv weg te krijgen, maar we moeten verder.

In Gennep lopen een aantal mensen in het oranje gestoken en Hans is gerustgesteld als hij hoort dat Nederland met 1 – 0 gewonnen heeft. Via knooppunten rijden we naar Broekhuizen waar we met het veer de Maas oversteken en langs de Hertog Jan brouwerij naar Arcen rijden. Daar zijn we om 18.00 uur.

Het pension is snel gevonden. Dat is helemaal “jaren ‘30” ingericht. Sylvia krijgt zelfs de bedstee tot haar beschikking. Zij is er laaiend enthousiast over.

Na het douchen gaan we eten trakteren ons daarna nog op een groot ijs en ander lekkers. Het is immers de laatste avond dat we samen zijn.

Om 22.30 uur zijn we allemaal op de kamer, en aangezien er nergens op de kamer tv is blijft ons niets anders over dan naar bed te gaan. Alleen Jan komt ons nog een keer lastig vallen met de rekening. Hij had weer alles betaald.

 

Zondag 20 juni                  dag 10                   bewolkt  17 °           Arcen – Heerlen             92 km.

 Vandaag is alweer de laatste etappe. Als we opstaan is het een beetje aan het regenen. Na een uitgebreid ontbijt zitten we al om 8.30 uur op de fiets. Nu willen we het liefst zo snel mogelijk naar huis. Het regent nog een beetje maar niet lang daarna komt de zon weer door en kan de regenkleding weer in de tas.

 Even voor Blerick rijden we langs een autowasplaats. Ik kan het niet laten om daar even heen te rijden en het zand van de Veluwe van mijn fiets te spuiten. Sylvia en Hans volgen mijn voorbeeld.

Via Kessel, Neer en Buggenum rijde we naar Haelen. We rijden hier een stukje langs de Napoleonsweg, waar het prettig fietsen is, sinds de opening van de A-73. In Maasbracht gaan we over de brug van de Maas. Van Echt rijden we naar Koningsbos. Daar heb ik om 12.00 uur met Guido afgesproken om ons af te komen halen. Precies op tijd arriveren we daar samen met Guido. Hij heeft ook nog enkele  fietscollega’s weten te mobiliseren. Het is een prettig weerzien. In een eetcafé drinken en eten we nog wat samen en gaan dan verder om de laatste kilometers samen af te leggen.

Om 13.30 uur zijn we in Heerlen en gaat  iedereen zijn weg naar huis.

 We hebben een heel mooie Ronde van Nederland gereden. De verstandhouding in de groep was goed en over het weer mogen we dik tevreden zijn. Opvallend was, zowel in Belgie als in Nederland, dat, als we allemaal in clubkleding een kruising moesten oversteken we heel vaak voorrang kregen van de automobilisten. Ook al hadden we geen voorrang. Pech onderweg was maar een lekke band.

 
We hebben in totaal 55 uur en 32 min. gefietst over 1226 km met een gem. van 21,8 km.

 
Frans Didderen

 


    FOTOIMPRESSIE 

       


Tijdens de Ronde zijn er honderden foto's gemaakt met de nieuwe camera van Frans
.
De opslagcapaciteit op de webserver is echter contractueel beperkt. Dit betekent dat er een verregaande selectie heeft moeten plaatsvinden uit het beschikbare materiaal.